Geniet momentjes....deel 1

# Dat ik mijn blog weer eens bijwerk en dat dochter lief al knabbelend aan een soepstelling naast me ligt en dat ik dan van die heerlijke lieve smakgeluidjes hoor.

# Nog z'n momentje. Vanochtend zat ik een vragenlijst op de ipad in te vullen. Ik op de bank, Guusje in haar wipstoeltje, naast me. Kijk ik op valt ze bijna inslaap. Zie ik z'n heel lief knikkebollend meisje, die ik toen maar even heerlijk in haar bedje heb gestopt.

# Sinds een paar dagen lijkt Guusje papa te zeggen. Wij een beetje oefenen en vragen waar is papa? Af en toe hoorde we een duidelijke papa of liever gezegd papppaaa. Deze ochtend kwam Roelof 's ochtend vroeg met het eerste flesje op haar kamertje zegt Guusje heel duidelijk papa. Zo leuk.

# Ook van genoten, een weekendje Utrecht. Heel onverwachts een nachtje in Hotel geboekt. Roelof 's middags slipcursus met familie. Ik op vriendinnen bezoek. Daarna heerlijk chinees gehaald met familie daarna naar hotelletje. Daar aangekomen waren de standaard kamers op en kregen we een gratis upgrate. Een hele ruime luxe kamer, heel handig met kleine Guusje en haar campingbedje. Dan te bedenken dat we een super mooie aanbieding hadden gevonden op internet van 24 euro per nacht.

's Avonds had Roelof een afspraak en bij mij op de hotelkamer kwam een lieve vriendin uit Zeist heerlijk bijkletsen en kopjes thee drinken. En als dochter lief dan zo lief is dat ze zich helemaal aanpast, laat gaat slapen, nog even heerlijk bij Liesje op schoot zit en daarna zonder problemen doorslaapt de hele nacht. Noem ik dat genieten.

# 's Ochtends wakker worden in een hotel en samen met Guusje een kopje koffie drinken in het restaurant zodat papa nog even kan slapen.

# Fotoshoot met Guusje op het grote bed.

# Met het hele gezin genieten van een uitgebreid ontbijt waar alleen al de lekkernijen een lust zijn voor het oog. Croissantje brie, verse jus, een eitje, vers fruit noem maar op.

# Me na tijden weer lekker in mijn vel voel zitten, zo goed dat ik de geniet momentjes maar eens documenteer!!!!

4 juni 2012

Toen ik 14 mei de titel van mijn vorige blogje typte kon ik niet vermoeden wat het "grote wachten" zou  inhouden...

Die middag hadden we een afspraak bij de gynaecoloog, dit voor controle. Inmiddels gingen vanaf 30 april vaak voor controle naar het ziekenhuis. Op 30 april voelde ik me niet goed, zag soms wat sterretjes en tijdens een korte wandeling over de koninginnenmarkt in Eibergen begon ik steeds harder in Roelof zijn hand te knijpen. Na een telefoontje en bezoek aan de verloskundige zaten we 's avonds in het ziekenhuis. Conclusie te hoge bloeddruk, door de ctg (hart filmpje Guusje), urine en bloedcontrole kon men constateren dat het met Guusje prima ging.

De zorg ging over van de verloskundige naar de afdeling gynaecologie van het ziekenhuis in Winterswijk. Daar kennen we inmiddels heel goed de weg en kunnen de gang naar het ziekenhuis dromen. Maar wat een goede zorg hier in Nederland. We zijn vol lof over de begeleiding van de gynaecologen en de zorg van de verpleging.

Na 30 april gingen we regelmatig voor controle naar het ziekenhuis. Protocol bij hoge bloedruk is als er enige rijping is en men kan de vliezen breken dit ook te doen. Door onderzoek die 14 mei constateerde de gyneacoloog enige rijping. "wat vind je er van, woensdag inleiden?", vroeg hij ons. We keken elkaar aan, het verraste ons enigsinds. Dat zou betekenen dat we woensdag 16 mei of uiterlijk donderdag 17 mei Papa en Mama zouden worden.

Zo gezegd zo gedaan. Wij die 15de mei naar het ziekenhuis. Leg de kleertjes daar maar neer zei de zuster. Ik hoor het haar nog zeggen. maar een dag later gingen we met een lege maxi cosi weer naar huis. Het lukte niet mijn vliezen te breken dus werd ik afgekoppeld van het infuus en kreeg een ander hormoon. Het grote wachten ging nog even door.

tasje weer in pakken

De volgende dag gingen we dus gewoon weer naar huis. Niks vliezen breken, niks papa en mama worden. Gewoon nog even wachten. Zo moesten we om de dag naar het ziekenhuis voor een ctg van het hartje. Telkens was die erg goed. Dus weer naar huis, inmiddels ging het met deze mama in spe steeds iets minder. Het werd heel warm weer en de hoge bloeddruk maakte dat ik weinig kon. Beetje bank hangen, boekje lezen, internetten. Rustig aan doen was het beste medicijn

Maar met Guusje in de buik ging het nog steeds erg goed. Op 27 mei kreeg ik wat meer klachten, wij naar het ziekenhuis. Na onderzoek moesten we blijven. Zou Guusje dan nu echt geboren worden? Op maandagmiddag gingen we echter weer naar huis. De ctg was weer goed, de vliezen waren nog steeds niet te breken en de harde buiken waren over. Kortom weer wachten en weer met een lege maxi cosi naar huis.

Elke dag gingen we nu naar het ziekenhuis voor controle. Elke dag een ctg en tot donderdag 31 mei mochten we elke keer weer naar huis.

Maar op donderdag 31 mei zou ik opnieuw ingeleid gaan worden. Ook nu lukte het niet. De pomp met hormonen stond op 10 en 's ochtend dachten we nou nu gaat het echt beginnen. s middags had ik iets weeen maar tegen de avond zakte dat af en zat ik mijn nagels te lakken. De arts snapte er niks van, dit maakte ze niet vaak mee. Ik was gewoon niet in te leiden. Omdat Guusje het nog steeds goed maakte durfte ze nog wel te wachten. We mochten alleen niet meer naar huis. Ze zouden het weekend niks doen en als het kindje zich niet spontaan zou aandienen werd er maandag opnieuw gekeken of vliezen breken of keizersnede.

Het hele weekend hebben we gewacht of de bevalling spontaan opgang zou komen. Niks van dat alles. Op maandag 4 juni heel vroeg in de ochtend kwam de arts. Ze maakte een heel klein iniminie gaatje in mijn vliezen, eindelijk was het gelukt jihaaa. En toen ging het beginnen pomp tot 12 en niet zoals normaal tot 10. En na heel wat weeen en stormen later werd ons prachtige lieve meisje geboren.

Het grote wachten is begonnen....

De laatste week van de zwangerschap is alweer ingegaan. Ik weet nog goed dat ik bij de verloskundige vandaan kwam en dan vrouwen in de wachtkamer zag zitten met een grote toeter en dat ik dacht, "dat duurt nog heel lang."En dan nu de laatste dagen voor de uitgerekende datum.....

Spannend. Alles is gereed. Het kamertje is heel mooi en rustig geworden. Zelf dingetjes opgeknapt en gemaakt. Ook hebben we, voor op onze slaapkamer, een heel schattig wiegje. Het staat alweer even te wachten, opgemaakt en al. Ons kaartje ligt nu bij de drukker en de enveloppen zijn geschreven. Alle vuile was is bijgewerkt. De vloer blinkt, de keuken straalt, kortom het kan beginnen....

Wat je niet ziet kun je toch horen!!!

Ons hartje klopt voor "Guusje"

Vandaag hadden we bij de verloskundige een controle afspraak. Deze week ga ik mijn 14e week in. De uitslag van het bloedonderzoek wat ik in week 12 heb laten doen was heel goed. Alle punten prima. Ook mijn suikerspiegel was op pijl en mijn bloedruk goed. Als klap op de vuurpijl kregen we nog geheel onverwachts het hartje te horen. Super leuk omdat tot je door te laten dringen, Roelof en ik keken elkaar stralend aan......

Slaap zacht Guusje, groei maar lekker. We wachten tot je het leven zal begroeten........

De zomer is voorbij.....

De zomer is voorbij. Maar afgelopen weekend was het ook in Beltum nog zomer.....

Dit weekend kwam de hele familie van Barneveld en Wouda over voor een gezellig en zonnig weekendje in Beltrum. Zaterdagavond hebben we heerlijk in het zonnetje genoten

van een late barbeque.

Roelof en ik hebben van oude pallets een prima loungeset gemaakt....

Zondagochtend kwamen Roelof zijn vader en moeder voor een kopje koffie over uit het nabij gelegen dorp Haarlo. We hadden de bovenkant van de bruidstaart nog bewaard en uit de vriezer gehaald. Want we vonden dat we wat te vieren hadden... De gezelligheid, het leven en de oktober zon. Normaal wacht je hier geloof ik een jaar mee maar wij dachten een goede reden te hebben. Heerlijk was deze nog en nu konden we hem eens goed proeven.

Ook mijn lieve broer kwam nog even aan en maakte gebruik van onze bed and breakfast facaliteiten..... Kortom het was een zeer geslaagd weekend.

Blaffende Honden bijten niet......

wat ik vandaag toch mee maakte......

Ik was met Tjibbe aan het spelen in de tuin. Met balletjes spelen vind hij te gek. 2 poten op gebroken maar goed je moet wat als je hond helemaal gek is op een bal. Daarom spelen we niet te lang en voorzichtig. Na wat ballen weg geworpen te hebben ging ik weer naar binnen. Na een poosje begon Tjibbe enorm te blaffen. Dat doet hij wel vaker, dan wil hij nog spelen. Maar negeren is dan het beste. Dus ik negeer zijn geblaf. Maar hij bleef maar blaffen en blaffen. Na een kwartier blafte hij nog. Ik dacht als hij nu zo even stopt dan ga ik even kijken, anders beloon ik zijn blaffen. Stil werd het niet, ik dacht straks krijgt hij nog een poliep op zijn stembanden. Zowaar werd het even stil heel voorzichtig ging ik even kijken..................

En wat ik toen zag....

Tjibbe was met bal en al achter ons tuinhekje gekomen. Waarschijnlijk was de bal onder het hekje doorgerold en dat bewijst wel weer hoe gek hij op ballen is. Met zijn poten heeft hij

het hekje gesloopt en is er door gesprongen, maar hij kon niet meer terug. Aangezien het een heel ondernemend hondje is was ik wel heel blij dat hij zo bleef blaffen dat hij

weer terug wilde. Wat ook had kunnen gebeuren was dat hij op fazanten en patrijzen jacht gegaan zou zijn. Of naar de weg was gelopen omdat er aan de overkant hele interessante paarden staan enz enz. Dat had ik namelijk nooit

gemerkt want hij ligt soms uren in de tuin. Dit om het huis te bewaken tegen postbodes, krantenbezorgers en de herder van de buren, veel leuker dan binnen op je mand. In iedergeval was het een bizar gezicht Tjibbe met de bal aan de andere kant van het hek.

Fijn dat ook Tjibbe het naar zijn zin heeft in Beltrum en niet terug naar Utrecht is gelopen.........

Het Leven is goed in het Oosten van het land...

Het leven is goed in het..........

Het is nu precies 3 weken geleden dat ik op de
Boerderij in Beltrum kwam wonen. Conclusie tot nu toe:

"het leven is goed in het Brabantseland, maar zeker zo goed

hier in Beltrum."

Ik heb me al aardig vermaakt hier. Dingen in huis gedaan, geholpen op de boerderij van Roelof, foto's en filmjes bewerkt, lieve mensen ontvangen, wandelen met Tjibbe, onze tegeltjeswand in de keuken gemaakt, dozen uitgepakt, en heel veel vliegen gevangen.

Onze prachtige tegeltjeswand. We hebben de tegeltjes in de keuken gehangen, op 2 wanden. Het is heel mooi geworden en heel persoonlijk. Een geweldig aandenken aan een geweldige dag.
We hebben bijna 80 tegeltjes en kijken er elke dag wel even naar. Ook leuk om met bezoek naar te kijken en te lezen wat een ieder bedacht heeft. Echt een geweldig idee van onze ceremoniemeester om alle gasten te vragen z'n tegeltje mee te nemen. Het leukste was nog wel dat wij er helemaal niks van wisten en dat achter bijna elk tegeltje wel een verhaal zit.

Werken op de Boerderij, Hier ben ik de stal aan het schoonspuiten. Deze stal heeft 12 hokken. In de hokken krijgen de zeugen hun biggetjes. ze verblijven hier 4 weken dan gaan de zeugen terug naar de zeugenstal en de biggen naar de biggenstal. De biggetjes krijgen dus 4 weken moedermelk en zijn dan ongeveer 10 kilo. Dan worden ze van de moeder gescheiden, krijgen hun inentingen en worden verder groot gebracht in grote hokken met ongeveer 27 biggen. Maarrrrr ze laten een hok achter zo vies, dat je er 4 uur overdoet omdat weer schoon en bacterie vrij te krijgen. Ook ik deed 4 uur over deze stal met 12 hokken. Op de foto spuit ik zeep met de hogedrukspuit, Maar eerst heb ik alles poepvrij en schoon gespoten. Na 4 uur werk kon ik weer van de vloer eten. Zo schoon moet het vanwege ziektes en infecties zijn.

Naast lieve gezellige mensen ontvangen en werken op de boerderij en rommelen thuis, is het hier ook heerlijk met Tjibbe lopen. Ik heb een mooie route gevonden die ik mooi elke dag kan lopen en zoals je aan het plaatje ziet is dat geen straf. Rustige en mooie natuur, een afwisseling van landschappen het is hier heel erg mooi. Ben benieuwd wat de rest me hier zal brengen, mooie kronkelpaadjes, mooie vergezichten...... You never know what you're gonna get!!!